ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄: 28. Στον Άδη, στις Σειρήνες, στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη

        Ο Οδυσσέας έφτασε με το καράβι του στην είσοδο του Άδη και μπήκε. Έσκαψε ένα λάκκο κι έσφαξε δύο αρνιά. Τότε μαζεύτηκαν πολλοί νεκροί , ανάμεσά τους ο Αχιλλέας, ο Αγαμέμνονας κι άλλοι που είχαν σκοτωθεί στην Τροία.
Συνάντησε εκεί και τη μητέρα του και συγκινήθηκε πολύ, γιατί δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει. Είδε τον Σίσυφο να αγωνίζεται να ανεβάσει έναν βράχο στην κορυφή του βουνού.

Σε λίγο έφτασε ο μάντης Τειρεσίας, που του είπε:
– Ο Ποσειδώνας σε μισεί,γιατί τύφλωσες τον Κύκλωπα Πολύφημο, το γιο του. Αν όμως δεν πειράξετε τα βόδια του θεού Ήλιου, όταν πάτε στο νησί του, θα φτάσετε κάποτε στην Ιθάκη.

        Αφού ξέφυγαν από τον Άδη, έφτασαν στο νησί των Σειρήνων, που μάγευαν με τους τραγούδι τους τους ναυτικούς και, όταν αυτοί πλησίαζαν, τους έτρωγαν. Ο Οδυσσέας έκλεισε τα αυτιά των συντρόφων του με κερί, όπως του είχε πει η Κίρκη και τους διέταξε να τον δέσουν γερά στο  κατάρτι. Έτσι ο Οδυσσέας άκουσε το γλυκο τραγούδι των Σειρήνων, παρακαλούσε τους συντρόφους του να τον λύσουν, εκείνοι όμως τον έδεναν πιο γερά, όπως τους είχε διατάξει, κι έτσι απομακρύνθηκαν.

        Έφτασαν όμως στο Στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Η Χάρυβδη ρουφούσε το νερό της θάλασσας κι έπνιγε τα καράβια. Κατάφεραν να γλιτώσουν από αυτήν, όμως η Σκύλλα τέντωσε τα έξι κεφάλια της κι έφαγε έξι από τους συντρόφους. Κλαίγοντας κατάφεραν οι υπόλοιποι να βγουν στην ανοιχτή θάλασσα.